با تصویب قانون لزوم داشتن مسئول فنی برای مرغداریهای مادر رنگی(بومی) در استان اصفهان ما دامپزشکان این خطه خوشحال از بازشدن دریچه های عظیم کاری گوش بزنگ صاحبان مرغداریها برای ربودن پست کاری و رقابت دوستانه بودیم که ناگهان اولین کارفرما با لحنی مظلومانه ودر شرف ورشکستگی صحبت خویش آغاز کرد دکتر: کارخانه خوراک دام دکتر لژیونر آورده از تبریز ماهی ۴۰۰ تو اینترنتم هست با این بگو و مگوها من پایین تر از ۱۲۰۰۰۰۰ نیومدم کارفرما هم بالاتر از ۶۰۰ نیومد پس از تحقیقات فراوان به صحت گفتگوهای کارفرما پی بردم حالا واقعا این دکتر عزیز چرا شان شخصیت همه دکترها و حتی بازار کار همه را درست کرده که امیدوارم لااقل تا حالا این مسائل به ذهنش خطور کرده باشه در همین افکار بودیم که ناگهان شنیده شد که دکتری از بلاد همسایه با بستن در داروخانه خود قدم در راه بستن قرارداد فوق الذکر گذاشته پس از تحقیقات بعمل امده مبلغ قرارداد همان ۶۰۰ کارفرما بود که حتی نه یکساله بلکه تا آخر دوره پرورش بوده است و مابقی کارفرمایان هم با صلاحدید مسئولان امر احتیاجی به مسئول فنی نداشتند حالا خوب منظور دوستان گرامی دکاتیر گرام با وجود نظام صنفی و نظام دامپزشکی و قانون جدید نظام سبز سلامت چگونه این قراردادها بسته میشوند و یا دوستان عزیزمان چگونه راضی به کوچک نمودن شان دامپزشکان میشود بماند با این اوضاع کاری و انبوه دامپزشکان جویای کار رقابت متاسفانه راه اشتباهی را در پیش گرفته که در ابتدا راه حلی که به ذهن خطور میکند شفاف سازی حق وحقوق است و دوم بودن شورای صنفی دلسوز و کاردان که مشکلاتی از این قبیل در سر راه دامپزشکان قرار نگرفته و ناچیز ترین حق ما یعنی اجرای قانون عملی شود در این راستا از تمام همکاران عاجزانه خواهشمندیم برای سربلندی دامپزشکان این مرز و بوم در پست و جایگاه خویش قدم در راه بهبود اجرای قوانین گذاشته  و خود را تافته جدا بافته از این کشتی در گل نشسته ندانند.

در پایان متذکر میشوم منظور از دکتر افغانی بنده حقیر میباشم که با حداقل حقوق به مانند کارگران زحمت کش افغانی در جستجوی کار میباشم